Als ik aan keramiek design denkt, denk ik aan Dutch design, Scandinavian design of meer in het algemeen aan moderne industriële vormgeving. Maar modern keramiek design is veel meer dan dat. Design is veelomvattend en modern is geen uitvinding van de 20ste eeuw. Modern design is al zo oud als de mensheid zelf.
In deze contreien moet je ruim 7.500 terug in de tijd om design aardewerk te vinden; de bandkeramische cultuur. Typerend zijn de aaneengesloten bandversieringen die in de buitenwanden van het aardewerk gekrast zijn. In Europa werd hiermee de jonge steentijd (Neolithicum) ingeluid.
Maar van dat soort achterhaald design, moet ik niets meer hebben. Als eigentijdse wereldburger laat ik mij liever inspireren door modern trechterbeker keramiek.
Keramiek design is niets meer (en niets minder) dan het ontwerpen van voorwerpen voor bepaalde doeleinden. Het doel kan puur esthetisch zijn, specifiek voor een bepaald gebruik of een combinatie van beide. Maar met “design” wordt in het Westen ook producten geduid met een doordachte vormgeving .
Wabi-sabi is een begrip in de traditionele Japanse esthetiek. Het is gericht op de acceptatie van vergankelijkheid en onvolmaaktheid. Deze esthetiek wordt daarom vaak omschreven als schoonheid van onvolmaakte, vergankelijke en onvolledige objecten. Meer hierover in mijn blog “Wabi-sabi keramiek: imperfectie als schoonheidsideaal“.
Als keramist probeer ik het beste uit beide windstreken te gebruiken. Maar hoe doe je dat concreet?