Een handvol klei is genoeg om dromen waar te maken… Een oude pottenbakkersspreuk uit Bunzlau (“der Stadt des Guten Tons”) vergelijkt het ploegen van een akker met het draaien op de pottenbakkersschijf. Beiden is hard werken, maar ook de manier om met trots aan je brood te komen.
De aarde is mijn akker
De schijf is mijn ploeg
Ik ben een pottenbakker
Dat geeft mij brood genoeg
(Historische pottenbakkersspreuk uit Bunzlau, vertaald uit het Duits*)
Tussen droom en werkelijkheid ontstaan onze verhalen. Verhalen van geluk en schoonheid. Verhalen van gisteren en duizenden jaren geleden…
Barbara Bartos-Höppner
Zo las ik van de week het boek van Barbara Bartos-Höppner “Aus einer Handvoll Ton” (1967). Inderdaad “uit een handvol klei”, de titel van dit blog.
Het is het verhaal van een pottenbakker uit Bunzlau, die na de Tweede Wereldoorlog huis en keramiekoven moest achterlaten toen dit grens gebied, waar deze historische keramiekstad deel van uitmaakt, aan Polen werd toegevoegd.
Samen met zijn vrouw en kinderen vestigt hij zich uiteindelijk in Höhr-Grenzhausen, in het Westerwald in West-Duitsland. Zijn zoon en dochter bouwen op hun eigen wijze hun leven weer op met het maken van keramiek. Maar de oude pottenbakker uit Bunzlau gaat op pad. Hij wordt een reizende pottenbakker die demonstraties geeft op scholen. Maar hij is ook op zoek. Op zoek naar het kind van zijn zoon, die in de chaos van oorlog van elkaar zijn gescheiden.
Het is een verhaal van menselijk leed, doorzettingsvermogen en hoop. Hoop op een toekomst van handgemaakte keramiek, door nieuwe generaties van makers.
Uit een handvol klei
Het boek “Aus einer Handvoll Ton” is wat mij betreft een aanrader. Het is één van de vele mooie verhalen achter handgemaakte keramiek. En het was ook een verhaal dat ik al eerder gehoord had…
Toen wij spraken met de keramist Bolko Peltner in Höhr-Grenzhausen. Hij vertelde ons dat zijn ouders uit de omgeving van Bunzlau moesten ontvluchten na de Tweede Wereldoorlog. Zijn vader bouwde zijn droom echter opnieuw op.
Hij startte een nieuwe “Töpferei” op in Höhr-Grenzhausen, dat hij weer doorgaf aan zijn zoon. Dat is tegenwoordig Töpferei und Museum ´Im Kannenofen´, zeker een bezoek waard.
Klei vormt onze dromen, verhalen en leven
Slechts een handvol klei geeft vorm aan onze dromen. Het maakt onze verhalen. De verhalen scheppen een band. En deze banden vormen ons leven.
Dus ga er naar opzoek. En als je op een mooie plek bent: pak een handvol klei en laat de verhalen over handgemaakte keramiek verder leven.
Ik wens iedereen een fijne vakantie 🙂
*Oorspronkelijke tekst in het Duits (onbekende auteur):
Die Erde ist mein Acker,
Die Scheibe ist mein Pflug
Ich bin ein Töpfer wacker
Das gibt mir Brot genug
Ik zie je ook graag op Social Media
Wat leuk dat je mijn blog leest.
Wist je dat ik ook actief ben op diverse Social Media platforms?
Kom mij daar ook ‘ns opzoeken!
About Post Author
