Ceramix vertelt aan de hand van meer dan 250 kunstwerken het verhaal van de keramische kunst vanaf het begin van de vorige eeuw tot heden. In het voorjaar van 2016 reist deze expositie door naar Parijs en Sèvres.
Een paar weken geleden was ik in de gelegenheid het Bonnefantemuseum aan te doen. Een geweldige ervaring. Mocht je er nog niet zijn geweest: grijp je kans, het is een unieke tentoonstelling die je niet mag missen.
Keramische kunst in de lift
In de Metropolis M wordt het al de “ceramic turn” genoemd. Keramiek is in de kunst aan een opmars bezig. Ceramix onderstreept deze trend, maar laat tevens zien dat keramiek nooit weg is geweest als medium waarin veel beeldende kunstenaars uitdrukking geven aan hun gevoelens en overtuigingen.
De expositie is grotendeels chronologisch opgebouwd en omvat werk uit diverse continenten. Ondanks de grote geografische afstanden, hebben de gastconservators Morineau en Pesapane een voortschrijdend pad bloot gelegd in de kunst keramiek.
Met werken van Rodin, Gauguin en Carriès krijg je een duwtje naar de 20ste eeuw. Via Matisse, Dufy en Bertelli kom je binnen in het interbellum. En Miró, Lerat en Picasso verwelkomen de na-oorlogse periode. Voulkos en z’n leerlingen luiden de keramische jaren 60 in.
Daarna wordt het pad meer een drukke snelweg met veel afslagen; van Woodman tot Ai Weiwei en van Arneson tot Schütte en alles wat er tussen zit. Alle kunst-stromingen komen in een duizeling wekkende snelheid voorbij.
Missende kunstenaars
De conservators hebben voor veel kunstenaars gekozen die klei als secundair medium gebruik(t)en naast verf, brons of steen. Maar er is ook werk te zien van kunstenaars die (bijna) exclusief in klei werk(t)en, zoals Lerat, Voulkos, Arneson en de Waal.
Miste ik kunstenaars? Tja bijvoorbeeld werken van Lucie Rie, Hamada, en Leach, die volgens mij veel invloed hebben gehad op de keramiek van de 20ste eeuw, kwam ik helaas niet tegen. Maar ik heb ook veel kunstwerken gezien van kunstenaars die ik nog niet kende. Conservarors worden ingehuurd om lastige keuzes te maken, dus ik kan het ze niet kwalijk nemen dat niet iedereen een plekje konden geven.
Wat zou ik mee naar huis willen nemen?
Als ik in een museum rondloop kan ik het niet nalaten om te bedenken wat ik “in huis” zou willen halen. In Ceramix heb ik veel interessante werken gezien, mooi, indrukwekkend, humoristisch of adembenemend. Maar of ik alles mee naar huis zou willen nemen?
Mijn criterium hierbij is of het mij zou blijven boeien en inspireren; elke keer dat je er langs loopt moet je nieuwe dingen kunnen ontdekken.
Van de “clay performence art”, getoond in een film zaaltje, heb ik genoten en zou ik (als DVD) zo mee hebben genomen. Een beeld van Voulkos zou ik ook zonder aarzelen in de achterbak hebben gestopt. De porseleinen figurines van Harrison zijn humoristisch, maar wat mij betreft niet blijvend boeiend.
Inspirerend
Ik zou met andere woorden zeker niet alles hebben meegenomen, maar van een aantal werken was het moeilijk afscheid nemen. Gelukkig is er een lijvige catalogus verschenen van deze expositie. Als ik heimwee naar Ceramix heb kan ik daar doorheen bladeren.
Ceramix is een inspirerende rondreis door de keramische kunst van de 20ste en 21ste eeuw, Een must voor de keramiek liefhebber.
4 gedachten over “Ceramix Keramische Kunst in de 20ste en 21ste eeuw”
goed verhaal Daniël, het is jammer dat het tamelijk ver weg is want eigenlijk moet ik het een tweede keer bezoeken ,de grootste objecten blijven het langs bij maar de kleinere stukken zijn eigenlijk zeker zo interessant. groet van Luc.
Hallo Daniel, gisteren was ik in Maastricht en heb ik de tentoonstelling bezocht. Ook ik heb veel mooi werk gezien en ja een 2de keer zou fijn zijn maar ook Zwolle, Maastricht is niet naast de deur.
goed verhaal Daniël, het is jammer dat het tamelijk ver weg is want eigenlijk moet ik het een tweede keer bezoeken ,de grootste objecten blijven het langs bij maar de kleinere stukken zijn eigenlijk zeker zo interessant. groet van Luc.
Dank je Luc, heb je helemaal gelijk in, een 2e keer zou mooi zijn (en wie het kleine niet eert). Maar het is best een end van Purmerend…
Hallo Daniel, gisteren was ik in Maastricht en heb ik de tentoonstelling bezocht. Ook ik heb veel mooi werk gezien en ja een 2de keer zou fijn zijn maar ook Zwolle, Maastricht is niet naast de deur.