“The Times They Are A-Changin’ “, zong Bob Dylan in 1964, en dat klopt: keramiekoven besturing is in de afgelopen decennia enorm veranderd.

Misschien zong hij niet over keramiekovens, maar hij had het zeker kunnen doen! De politieke wind en menselijke natuur zijn misschien weinig veranderd sinds de jaren ’50, maar de manier waarop keramisten hun ovens besturen, is drastisch geëvolueerd.

Van een gat in de grond tot een elektrische deuroven, het was een enorme technologische sprong die duizenden jaren duurde. Echter, de overgang van handmatige naar volledig geautomatiseerde besturing heeft in minder dan 50 jaar plaatsgevonden, waardoor het toegankelijk is geworden voor stedelijke pottenbakkers zoals ik.

Voor mij is Lucie Rie de grondlegger van alle “urban potters”. In plaats van een studio op het platteland op te zetten met een gas- of houtoven, vestigde zij haar pottenbakkerij op 18 Albion Mews, in het hart van Londen.

Zij bestelde haar eerste echte elektrische steengoed oven in 1948. Dat het stoken moeilijker was dan verwacht, bleek al snel: de eerste stook tijdens de kerstdagen mislukte volkomen. De temperatuur was ongemerkt veel te hoog opgelopen!