Mijn dag zit vol met kleine keramiek rituelen. Van mijn dagelijkse zwarte koffie in een klein gefacetteerd mokje. Matcha thee opschuimen in een bolle hand geknepen kom. Mijn zondagochtend cafe latte in een grote gedraaide beker met oor. Ik hou van de verschillen, visueel, tast en gevoel.

Met aandacht leven, betekent ook met aandacht drinken. Je handen voelen de warmte van de drank, je lippen beroeren de rand, je herkent het aroma, je mond voelt. Een intiem moment. Ruik de thee, voel de warmte in je lichaam stromen, kijk door de beslagen glazen van je bril. Proef het bittere van de koffie. Bekijk de wereld in nieuw licht. Geniet van het moment.

Wat maakt van een bezigheid geen gewoonte maar een (klein of groot) ritueel? Wat maakt een ritueel anders dan een traditie? Is er een onderscheid? Dat vind ik interessante vragen, die ik eens nader wilde bekijken aan de hand van één van mijn eigen keramiek rituelen.