In m’n vorige blog schreef ik over de strategieën die mogelijk zijn om glazuren te ontwerpen aan de hand van het recent verschenen boek van Greg Daly. Ter illustratie van de genoemde strategieën zocht ik een paar foto’s van m’n eigen glazuurproeven. Toen ik de foto’s aan het bekijken was viel me gelijk op dat de oude glazuurreeksen niet zo scherp gefotografeerd waren. Tijd om mijn glazuurproeven weer ‘ns onder het stof vandaan te halen…
 |
| Triaxial blend uit 2010 |
Archiveren
Een belangrijk onderdeel van glazuren is het experimenteren, testen en het ontwikkelen van een systematische manier om glazuren te ontdekken. Dit kost veel tijd en moeite, maar dat is het allemaal waard als er tussen alle proefjes die je hebt gestookt één of twee “juweeltjes” tussen zitten die je vervolgens kan gebruiken op je werk.
Maar dit zijn niet de enige glazuurproeven die je kunt maken, ook proeven waar niet direct bruikbare glazuren uit komen zijn heel nuttig in het begrijpen van de materialen of de basis waarop nieuwe proeven kunnen worden ontwikkeld. Glazuurproeven kunnen dus nooit “mislukken” er is altijd een resultaat, behalve… als je niet meer weet hoe de proef is samengesteld. Het is dus altijd van belang goede aantekeningen van de proeven te maken en te bewaren.
 |
| Glazuurproeven uit 1998 |
Digitale glazuur
In ons digitale tijdperk zijn mijn aantekeningen meestal digitaal, maar de proeven zelf plak ik op borden met op de voor of achterkant de meest essentiële gegevens, zoals datum, stooktemperatuur, recepten en (kleur) toevoegingen. Achteraf gezien is dat een goede strategie geweest..
Toen ik ‘ns ging zoeken naar mijn aantekeningen bleek dat ik helaas niet alles zo netjes had bewaard, als dat ik had gedacht. Mijn digitale aantekeningen zijn bijna 15 jaar later niet allemaal meer te vinden. De bestanden die ik wel kan vinden zijn niet allemaal meer te “openen”. Voor 2002 werkte ik nog met WordPerfect (ook “WP”genoemd populair voordat “Word” het overnam) en Quatro Pro (“QP” de Excel van WP office). Deze bestanden zijn met de huidige Excel en Word niet te openen (WP en sommige QP bestanden gelukkig wel met Libre Office). Daarnaast werkte ik vroeger voor mijn glazuur berekeningen met GlazeChem (nu met Insight en Matrix), dit programma is niet te installeren op Windows 7 en hoger. De bestanden zijn deels weer om te zetten naar Excel, Word of PDF (daar moet ik nog wat tijd in steken). Maar ik heb gelukkig nog “hardcopy” printjes en natuurlijk mijn glazuurproeven op borden geplakt. Van deze borden (met aantekeningen) heb ik weer foto’s gemaakt, dus zo heb ik alles toch weer netjes digitaal…
Voordelen van digitale glazuren
Het grote voordeel van deze proefreeksen digitaal te hebben (met zoveel mogelijk aantekeningen) is dat je ze er altijd even snel bij kan pakken. Voor een visuele opfrisser hoef je niet gelijk van alles overhoop te halen en op zoek te gaan naar de echte glazuurproefjes. Dan komt het er meestal niet van en dat is zonde, die mislukte proef van 10 jaar geleden kan nu het perfecte glazuur worden van je huidige project, maar als je niet meer precies weet hoe ze eruit zag…
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je de echte proefplaatjes moet weggooien. Ik geloof in de kracht van digitaal, maar de subtiele diepte van (sommige) glazuren zijn niet in enen en nullen te vangen (laat staan te imiteren).
Een bijzonder geschenk
 |
| Glazuurproeven van Piet Ten Have |
Nieuwe foto’s maken van al mijn proeven kostte veel tijd, maar daar kreeg ik veel voor terug. Ik kon weer eens met een frisse blik kijken naar mijn proeven, bedenken of ik een oude proevenreeks in een andere richting kon voortzetten, etc. etc. Kortom mijn proeven zijn mij dierbaar en stimuleren me in mijn werk.
Een paar jaar geleden nam ik een oven over van een met pensioen gaande keramist, Piet ten Have. Toen ik de oven kwam ophalen kreeg ik ook een van zijn glazuurproeven mee. Een onverwacht en persoonlijk cadeau. Ik denk dat ik zijn geschenk naar waarde heb kunnen schatten…
About Post Author
